Οι 5
23 Νοεμβρίου - 17 Δεκεμβρίου 2021
Μετά τη σιωπή, γλυπτική!
Έπειτα από περίπου έναν χρόνο παύσης εξαιτίας της πανδημικής κρίσης η οποία κράτησε πεισματικά τον πολιτισμό «στον πάγο», ο Χώρος Τέχνης ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ επανέρχεται δυναμικά στα εικαστικά δρώμενα με μια ομαδική έκθεση γλυπτικής. Οι Ανδρέας Καλακαλλάς, Δημήτρης Κώστας, Στέλιος Παναγιωτόπουλος, Στέφανος Σουβατζόγλου και Δημήτρης Τσιαντζής είναι οι καλλιτέχνες που ενώθηκαν στους Πέντε μια ομάδα που συστάθηκε το 2018 και στα τρία χρόνια της ύπαρξής της έχει δώσει σημαντικά δείγματα γραφής. Προερχόμενοι από το εργαστήριο του Γιώργου Χουλιαρά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, οι καλλιτέχνες αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια ομάδα που διαπνέεται από τους κοινούς προβληματισμούς και οράματα πάνω σε ζητήματα της γλυπτικής.
Διατηρώντας ο καθένας την ατομικότητα και τη μοναδικότητα της εικαστικής του έκφρασης, οι καλλιτέχνες δημιουργούν έργα που συνδιαλέγονται μέσα στο χώρο πρώτα και κύρια μεταξύ τους και στη συνέχεια με τον θεατή, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον μορφοπλαστικό σύνολο. Με υλικά τον μπρούντζο, το μάρμαρο, το ξύλο αλλά και έτοιμα αντικείμενα δημιουργούν γλυπτά που έχουν μια κριτική σκοπιά απέναντι σε ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο και την κοινωνία· από τον διαρκή αγώνα επιβίωσης μέχρι τις βαθύτερες προσωπικές αναζητήσεις.
Ο Ανδρέας Καλακαλλάς δημιουργεί συμπλέγματα από χαλκό υπονοώντας πάντοτε πίσω από το έργο, την ανθρώπινη υπόσταση. Το υλικό άλλοτε μοιάζει να αναδύεται και να δημιουργεί εξάρσεις, άλλοτε σχηματίζει δεσμούς, σε μια πιο εσωτερική αλλά πάντα δυναμική επεξεργασία, και άλλοτε μεταμορφώνεται σε ενεργητική ανθρώπινη μορφή που με τους δυναμικούς της άξονες, δεσπόζει στον χώρο.
Χρησιμοποιώντας κατά κύριο λόγο ένα κλασικό υλικό, το μάρμαρο, ο Δημήτρης Κώστας δημιουργεί τα «Περάσματα». Πρόκειται για κύβους των οποίων η συμπαγής επιφάνεια έχει αφαιρεθεί για να δημιουργηθούν κλίμακες οι οποίες, όπως στα ιλουζιονιστικά τοπία του Escher, αφήνονται στην ευχέρεια του θεατή για το αν οδηγούν τελικώς κάπου ή αν φτάνουν σε ένα ατέρμονο αδιέξοδο.
Με έργα που δημιουργήθηκαν την περίοδο της καραντίνας, τα χρόνια 2020 – 2021, ο Στέλιος Παναγιωτόπουλος έχει μια κριτική ματιά σε διάφορα σημεία των καιρών ενώ ταυτόχρονα καταπιάνεται με υπαρξιακά ζητήματα μέσα από τα εννοιολογικά γλυπτά του. Ενσωματώνοντας έτοιμα αντικείμενα (ready – made) μέσα σε γλυπτικές φόρμες, δημιουργεί ένα παιχνίδι μέσα από το οποίο ο θεατής ανακαλύπτει νέα στοιχεία καθώς το περιεργάζεται.
Πιο εξπρεσιονιστικός ο Στέφανος Σουβατζόγλου, αφαιρεί τον όγκο από την ύλη δημιουργώντας απόκοσμα γλυπτά τα οποία μοιάζουν να ακροβατούν. Ο Σουβατζόγλου μειώνοντας το περιττό από τη φόρμα, δημιουργεί έργα – σύμβολα με σαφείς σουρεαλιστικές αναφορές τα οποία διακρίνονται από εξάρσεις και υφέσεις, κλειστά και ανοιχτά σημεία και έναν άξονα που ξεκινάει από τον πυρήνα του έργου για να καταλήξει πάλι σε αυτόν.
Τέλος ο Δημήτρης Τσιαντζής, μέσα από γλυπτική αλλά και ζωγραφική, μελετάει την συσχέτιση του γυναικείου κορμού με τον κορμό των δέντρων. Ξεκινώντας από την εγκατάσταση που παριστάνει ένα ιδιότυπο δάσος από ξύλινους κορμούς που θυμίζει και πλήθος, κάνοντας άμεση τη φύση του υλικού με το θέμα του έργου, προχωράει στα ζωγραφικά έργα που παριστάνουν το αντίστοιχο τμήμα του γυναικείου σώματος ενώ συμπληρώνει το εικαστικό του σύνολο με σχέδια των κορμών των δέντρων.
Η πορεία της έκθεσης ολοκληρώνεται με το κεντρικό έργο «Πέρασμα», που δημιουργήθηκε και από τους πέντε γλύπτες. Στο έργο αυτό αποκαλύπτεται μοναδικά ο γόνιμος διάλογος και η σύμπνοια των διαφορετικών εικαστικών χειρονομιών. Σε πέντε επίπεδα, το κάθε ένα από τα οποία διατηρεί σαφή την ταυτότητα του δημιουργού του, διαμορφώνεται ένας ιδιόμορφος πύργος που έχει σημείο αναφοράς τον άνθρωπο την πορεία και την υπαρξιακή του ανησυχία, την πνευματική άνοδο και την τελική καταξίωσή του.
Η επανεκκίνηση των δράσεων του Χώρου Τέχνης με μια ομαδική έκθεση έχει και έναν άλλο ισχυρό συμβολισμό. Είναι γεγονός πως στο δύσκολο διάστημα που διανύσαμε η έννοια της ομάδας, με τη σημασία της παρέας και της συλλογικότητας έπαψε – επίσημα έστω – να υπάρχει, ενώ την ίδια στιγμή θριάμβευσε η μοναξιά και η ατομικότητα. Η παρούσα έκθεση λοιπόν, σηματοδοτεί και την επανεκκίνηση της ζωής όπως την ξέραμε. Μια ευκαιρία για να συσταθεί και πάλι το «μαζί» που τόσο έλειψε.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως οι Πέντε αφιερώνουν την έκθεσή τους στην μνήμη του αγαπημένου καλλιτέχνη Παύλου Σάμιου. Ο Χώρος Τέχνης ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ χαιρετίζει αυτή την κίνηση καθώς συνδέθηκε στενά με τον σημαντικό αυτόν καλλιτέχνη, ο οποίος από το 2016 υπήρξε μέλος της Επιτροπής Επιλογής Εκθέσεων, ενώ τον Νοέμβριο του 2018 πραγματοποιήθηκε και η πολύ επιτυχημένη έκθεσή του, «Της Γης οι Ερωτευμένοι». Ένας ελάχιστος φόρος τιμής στον σπουδαίο καλλιτέχνη και άνθρωπο ο οποίος πρώτα με την τέχνη και ύστερα με την στάση του, αγαπήθηκε όσο λίγοι στον χώρο.
Βένια Παστάκα
Ιστόρικος Τέχνης
