Ι. Μαστερόπουλος: Ζωγραφικά και Σμάλτα
11 Μαρτίου - 27 Απριλίου 2022
ΑΚΡΟΒΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Με εφόδιο τις κλασικές, αυστηρές θα έλεγε κανείς, γνώσεις των τεχνικών και του χειρισμού των υλικών, ο Ιωάννης (Ιβάν) Μαστερόπουλος δίνει νέα πνοή στα μέσα που χρησιμοποιεί. Εξπρεσιονιστής κατά κύριο λόγο ζωγράφος, όσον αφορά την ελεύθερή του έκφραση και τις προσωπικές του κατευθύνσεις, πραγματικός μάστορας του ψηφιδωτού στις μεγάλες δημόσιες και ιδιωτικές παραγγελίες που αναλαμβάνει για μνημειακά έργα σε Ελλάδα και εξωτερικό, ο Μαστερόπουλος επιδεικνύει μια μοναδική ευχέρεια στα μέσα της εικαστικής του έκφρασης. Ο καλλιτέχνης έχει αναπτύξει μια αναγνωρίσιμη πλέον ζωγραφική γραφή, που αν και με την ένταση της πινελιάς φαίνεται εξωστρεφής και πληθωρική, ενέχει συγχρόνως εσωστρέφεια και μυστικισμό κάνοντας το έργο προσωπικό και μυσταγωγικό.
Η έκθεση που παρουσιάζεται στον Χώρο Τέχνης της Εθνικής Ασφαλιστικής, «ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ», αποτελείται από δύο ξεχωριστές ενότητες. Στην πρώτη ενότητα έχουμε την κλασική ζωγραφική. Πέντε δυναμικά ζωγραφικά τοπία και ισάριθμα σχέδια, στα οποία ο καλλιτέχνης πραγματεύεται ζητήματα όγκων και σύνθεσης. Στα έργα αυτά επικρατεί το στοιχείο της φύσης και της πνευματικότητας. Από την μια ο Παρθενώνας, όχι απλώς σύμβολο της πόλης της Αθήνας αλλά και αιώνιο κέντρο του πολιτισμού καθώς και πνευματικό κέντρο της αρχαιότητας, και από την άλλη οι βυζαντινοί ναοί, σύμβολα επίσης θρησκευτικά και πολιτισμικά. Τόποι η Αθήνα και η Κωνσταντινούπολη. Η επιλογή του θέματος δεν είναι τυχαία. Ο Μαστερόπουλος έχει έντονη επαφή με το πνευματικό στοιχείο σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας και συνδέεται στενά με τις δύο πόλεις. Η έντονη και γρήγορη πινελιά είναι χαρακτηριστική του έργου του καλλιτέχνη, η οποία όμως δεν θυσιάζει την δομή του σχεδίου. Με την χρήση των γήινων ζωγραφικών τόνων, ο καλλιτέχνης επιτυγχάνει την ημέρευση της έντασης που δημιουργείται από τις παχιές και νευρώδεις πινελιές ενώ ταυτόχρονα καλεί τον θεατή στο να μετέχει σε μια εσωτερική θέαση του θέματος που πραγματεύεται.
Η δεύτερη και μεγαλύτερη ενότητα αποτελείται από τα σμάλτα. Εδώ ο κόσμος του φανταστικού συνομιλεί με το πραγματικό. Η ηρεμία εναλλάσσεται με την ένταση. Στον κόσμο που ξετυλίγεται στην σειρά αυτή, τα παιδιά πετάνε, οι άνθρωποι παλεύουν, τα ζευγάρια ερωτεύονται. Στο σύνολο των έργων επικρατεί η αίσθηση της χαράς και της αισιοδοξίας. Ακόμα και στην πάλη, είτε πρόκειται ανάμεσα στα δύο φύλα, είτε σε καθαρά ζωώδη ένστικτα υπεροχής και επικράτησης, δεν είναι το αίσθημα της αγωνίας αυτό που κυριαρχεί στην εικόνα. Και στην σειρά των σμάλτων, η γραφή είναι γρήγορη και συγχρόνως ουσιαστική. Η πλαστικότητα αποδίδεται μέσα από τις καμπύλες των γραμμών ενώ ο όγκος δίνεται από το ίδιο το χρώμα. Ξεφεύγοντας από το κλασικό, τόσο στην διαχείριση του υλικού όσο και στο προσωπικό του ζωγραφικό ύφος, ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα σύγχρονο έργο απαλλαγμένο από κάθε τι περιττό και εξονυχιστικά περιγραφικό. Οι έντονοι άξονες επικρατούν σε όλα τα έργα δημιουργώντας μια δυναμική που εντείνεται και από τις χειρονομίες των μορφών. Με έντονες αναφορές στην αυτόματη γραφή του Jean Cocteau αλλά και στις βαθιά μελετημένες μορφές του Vladimir Veličković, ο Μαστερόπουλος δημιουργεί μικρές ποιητικές αυτοτελείς ενότητες που ιχνηλατούν τα πρωτόγονα ένστικτα του ανθρώπου, την αγνότητα, την παιδικότητα και τον έρωτα. Μια μικρή ελεγεία για τη ζωή που συνεχίζει και διαρκώς επιβιώνει παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες.
Βένια Παστάκα
Ιστορικός Τέχνης
